Skóra i układ immunologiczny

przez | 19 listopada, 2015

Zabiegi kosmetyczne mogą w różny sposób wspomagać i wzmacniać układ immunologiczny. Na pierwszym miejscu stawiamy działanie odprężające i dobre samopoczucie, pozytywnie oddziałujące na cały organizm. Dzięki masażom, szczególnie drenażowi limfatycznemu, można docelowo wspomagać układ immunologiczny przyspieszając np. usuwanie złogów.

Układ immunologiczny działa na zasadzie współpracy wszystkich organów, komórek i wysyłanych z nich mediatorów. Działa w całym organizmie, w każdym organie. Szpik, grasica, śledziona i węzły chłonne są

najważniejszymi organami układu immunologicznego. Układ immunologiczny ma za zadanie zapewnienie organizmowi zdrowia, chroniąc go przed obcymi substancjami i usuwając nieprawidłowe komórki. Bakterie, wirusy i inne mikroorganizmy codziennie atakują nasz organizm. Bez układu immunologicznego nasz organizm szybko by ślę załamał i został opanowany przez drobnoustroje patogenne oraz nowotwory.

Wskazujemy na niektóre elementy tego skomplikowanego układu. Rozróżniamy nieswoiste mechanizmy obronne układu odporności wrodzonej i swoiste układu odporności adaptacyjnej. W przypadku odporności wrodzonej zdrowa skóra ze swoimi mechanizmami obronnymi stanowi skuteczną barierę przed wnikaniem intruzów z zewnątrz (np. mikroorganizmów). Jeżeli mimo tej ochrony ciało obce przeniknie przez powierzchnię skóry, do akcji wkracza pierwsza linia obrony, tzw. komórki żerne (fagocyty). Ich zadaniem jest likwidowanie małych ciał obcych, np. drobnoustrojów patogennych. W tym celu fagocyty wchłaniają ciało obce do wewnątrz i degradują je. Ta bezpośrednia obrona polegająca na pochłanianiu ciał obcych z reguły nie wystarcza, aby zwalczyć zakażenie. Komórki żerne naskórka zwane są też komórkami Langerhansa. Te komórki oraz inne skórne uwalniają mediatory, które przekazują sygnały innym komórkom, które następnie też zostają włączone w reakcję obronną.

Obrona swoista lub nabyta wykształca się z biegiem lat dzięki stykaniu się organizmu z różnymi mikroorganizmami i ciałami obcymi środowiska. W tym rodzaju obrony uczestniczą przede wszystkim limfocyty. Rozróżniamy tu dwie duże grupy limfocytów: B (wytwarzane przez szpik) i T (dojrzewające w grasicy). Limfocyty B wywołują reakcje obronne wytwarzając i uwalniając przeciwciała. Jedną z funkcji limfocytów T jest pomaganie limfocytom B w reagowaniu na obce antygeny (odpowiedź immunologiczna).

Niektóre komórki mogą rozpoznawać ciała obce dzięki określonym strukturom (receptorom) na ich powierzchni. Działa to na zasadzie klucza i zamka, tzn. jeżeli dana struktura odnajdzie pasujący receptor na powierzchni komórki, wówczas komórka wywołuje odpowiedź immunologiczną.

Zdolność do zapamiętywania układu immunologicznego polega na tym, że wytwarza on tzw. komórki pamięci zapamiętujące szkodliwe substancje, które kiedyś w większej ilości wtargnęły do organizmu. W razie ponownego kontaktu z określoną substancją wysyłają odpowiednią informację do zwiadowcy, który podejmuje reakcję obronną.