Podobnie jak w starożytności, dzisiaj człowiek używa wody do pielęgnacji i oczyszczania swojego ciała. Dzięki kąpielom wodnym regeneruje też swoje sity. Nawet w naszym nowoczesnym świecie uważa się wodę za źródło życia. Ani życie człowieka ani procesy wzrostu zachodzące w naturze nie są możliwe bez wody.
Woda i jej dwie pozostałe formy występowania, para i lód, od dawna były wykorzystywane do pielęgnacji (zachowania zdrowia) i upiększania ciała. Na bazie wody produkowane są kremy, lotiony, fluidy, ampułki oraz wiele innych preparatów kosmetycznych. Zioła i wyciągi roślinne do użytku wewnętrznego i zewnętrznego rozpuszczane są w wodzie, aby w ogóle mogły działać na skórę lub ciało człowieka.
Woda – główny składnik ciała człowieka
Ciało człowieka składa się w przeważającej części z wody. Woda u dorosłych stanowi prawie 60% masy ciała. Udział wody w organizmie kobiet jest nieco mniejszy niż u mężczyzn ze względu na tkankę tłuszczową, która jest bardziej rozwinięta i prawie nie zawiera wody.
Woda jest podstawowym składnikiem wszystkich płynów ustrojowych, wewnątrzkomórkowych oraz przestrzeni zewnątrzkomórkowej. Płynny składnik krwi – surowica – stanowi około 4 litrów. Płyn zewnątrzkomórkowy wraz z limfą (chłonką) stanowi prawie 10 litrów płynu tkankowego. Pozostałe – to ponad litr płynów wypełniających jamy ciała, np. ciecz wodnista w oku czy maź stawowa.
W prawidłowych warunkach człowiek przyjmuje około 1,5 litrów wody w postaci napojów i około 0,6 litra w pokarmach stałych. Woda jest podstawowym czynnikiem umożliwiającym transport rozmaitych składników między naczyniami włosowatymi a płynem zewnątrz- i wewnątrzkomórkowym. Takie procesy jak dyfuzja czy osmoza nie zachodzą bez wody. Na tych przykładach wyraźnie widać, dlaczego człowiek jest w stanie wytrzymać kilka tygodni bez stałego pokarmu, natomiast bez wody tylko trzy dni. Zdrowy człowiek w ciągu doby wydala z moczem około 1,5 litra wody, ze stolcem około 0,2, przez skórę z potem około 0,3, ale w zależności od temperatury i wysiłku fizycznego może dochodzić do kilku litrów, oraz z wydychanym powietrzem około 0,5 litra.
U większości ludzi w wieku 40 lat uczucie pragnienia się zmniejsza. Osoba przyjmująca mało płynów uniemożliwia oczyszczanie się organizmu. Wraz z wiekiem wzrasta zapotrzebowanie nerek na wodę niezbędną do wypłukania produktów przemiany materii z krwi. Jeśli zabraknie wody jako substancji rozcieńczającej i transportującej, krew gęstnieje, co bardzo obciąża serce i niekorzystnie wpływa na czynność wydalniczą nerek i jelit, tkanki wysychają a skóra wiotczeje. Napoje ubogokaloryczne, takie jak wody mineralne, herbaty owocowe i ziołowe działają wtedy jak kosmetyk pokrywając zapotrzebowanie na płyny i sole mineralne, sprzyjają normowaniu się procesów przemiany materii w organizmie, a komórki zaopatrywane są w odpowiednią ilość płynów.
Proszę odnieść się do następującej sytuacji: klientka jest niezadowolona. Od rana czuje się zmęczona i zniechęcona do jakiegokolwiek działania. Jej wygląd zdradza zmęczenie zimą: na przesuszonej skórze twarzy widoczne są zmarszczki, na udach dołki. Studio kosmetyczne w pobliżu jej domu reklamuje kurację wiosenną. Po rozmowie z kosmetyczką dowiaduje się, że powinna przede wszystkim oczyścić organizm, aby wspomóc działanie zaproponowanych preparatów kosmetycznych.
Dyfuzja i osmoza. Dyfuzja to dystrybucja substancji w środku rozpuszczającym. Proces jest zakończony wtedy, gdy substancja rozpuszczana, np. cukier, zostanie równomiernie rozmieszczona w środku rozpuszczającym. Osmoza to dyfuzja wody przez błony półprzepuszczaine do momentu wyrównania stężeń. Można ją zaobsewować w sytuacji, gdy mocno skoncentrowany roztwór wodny, np. cukru, zostanie oddzielony od wody błoną. Ta błona przepuszcza wodę, ale nie przepuszcza takich drobin, jak cukier. W ten sposób między dwiema stronami błony zachodzi jednokierunkowy przepływ. Woda wnika do roztworu o wysokim stężeniu i go rozcieńcza.