Trądzik różowaty

Mimo że nazwa trądzik różowaty (rosacea) wskazywałaby na związek tej choroby z trądzikiem pospolitym, istnieje między nimi niewiele podobieństw. Oba stany związane są często ze skórą łojotokową, także gruczoły łojowe mogą mieć bezpośredni związek z powstawaniem stanów zapalnych. Trądzik różowaty, podobnie jak pospolity, występuje na twarzy i dlatego jest szczególnie uciążliwy dla osób dotkniętych tą chorobą. Dzięki pomocy kosmetyczki jakość życia tych osób może się znacznie poprawić.

Trądzik różowaty to zmiany zapalne skóry twarzy pojawiające się z reguły u osób w wieku dojrzałym, częściej u kobiet niż u mężczyzn. Typowym miejscem występowania zmian skórnych są środkowe części twarzy. Typowe wykwity to rumienie, teleangiektazje, grudki i krosty. Grudki i krosty nie są, jak w trądziku pospolitym, związane z mieszkiem włosowym. Właściwej przyczyny trądziku różowatego nie wyjaśniono. Czynnikiem sprzyjającym mogą być zaburzenia w układzie naczyń powierzchownych skóry, zaburzenia hormonalne, współistnienie chorób żołądka i jelit (m.in. Helicobacter pylori). W zmianach wykrywa się często roztocze Demodex folliculorum. W trakcie choroby mogą wystąpić zmiany zapalne w obrębie powiek, spojówek i rogówki. Na pogorszenie stanu często mają wpływ: skoki temperatur (nagłe przechodzenie z powietrza zimnego do ciepłego), silne działanie słońca, spożywanie alkoholu i ostrych przypraw – typowym objawem jest wówczas zaczerwienienie twarzy.

Trądzik różowaty początkowo rozwija się prawie niepostrzeżenie i może przebiegać w kilku stadiach. W pierwszym występują przejściowe rumienie, które przy postępującej chorobie utrzymują się coraz dłużej. Pojawiają się też teleangiektazje. W drugim rozwijają się przez dłuższy czas (miesiącami a nawet latami) grudki, a później również krosty. W trądziku różowatym nigdy nie występują zaskórniki. U mężczyzn może dojść do przerostu gruczołów łojowych (hiperplasia) i tkanki łącznej w obrębie nosa. Stan ten to rhinophyma.

Leczenie, które zależy od nasilenia zmian i chorób ogólnych, może prowadzić tylko lekarz. Zabiegi kosmetyczne polegają głównie na delikatnym przemywaniu twarzy, przy czym należy zrezygnować z roztworów alkoholowych, które mogłyby tylko dodatkowo podrażnić skórę. Nie należy stosować preparatów powodujących rozszerzenie naczyń włosowatych skóry. Dobre wyniki dają masaże i drenaże lim-fatyczne. Zastosowanie kosmetyki korekcyjnej przynosi zadowalające wyniki, np. tuszowanie teleangiektazji. W żadnym wypadku kosmetyczka nie powinna manipulować przy grudkach i krostach (wyciskać, nacinać itp.), gdyż może to spowodować gwałtowne pogorszenie stanu chorobowego. Przeciwwskazane jest stosowanie silnych kortykosteroidów.