Epilepsja – Padaczka

przez | 11 marca, 2016

Padaczka jest schorzeniem neurologicznym charakteryzującym się różnorodnością objawów klinicznych i stopnia ciężkości przebiegu oraz nagłym, często nieprzewidywalnym okresem wystąpienia napadów. We wszystkich przypadkach są to jednak zawsze nieprawidłowe wyładowania elektryczne w korze mózgowej, zwłaszcza w obrębie neuronów. Wyładowania te powodują napady drgawek, następujących po sobie często lub rzadko.
Klasyfikacja napadów padaczkowych obejmuje wszystkie zmiany, począwszy od zmian uogólnionych (zajmujących cały mózg), skończywszy na zmianach częściowych, ogniskowych (zajmujących poszczególne części mózgu). Ponadto rozróżnia się dwa zasadnicze typy napadów: petit mai, charakteryzujące się utratą świadomości i powtarzaniem się czasami nawet wielokrotnie w ciągu dnia, oraz grand mai, rozpoczynające się nagłym krzykiem, upadkiem, sztywnością i drgawkami (skurcze mięśni kończyn, tułowia i głowy), a po napadzie – niezbornością i głębokim snem. W napadach częściowo złożonych rozróżnia się napady wyzwolone z płata skroniowego, poprzedzone często bólem brzucha, halucynacjami czuciowymi i odczuwaniem deja vu (już to widziałem); napady jacksonowskie z ogniskowymi drgawkami mięśni twarzy, ręki, czasami rozprzestrzeniającymi się na inne grupy mięśni lub na całe ciało.
Pierwsze objawy padaczki występują z reguły w wieku dziecięcym lub w okresie dojrzewania. Małe dzieci mogą mieć drgawki gorączkowe, ale nie jest to prawdziwa padaczka i takie drgawki z reguły nie powtarzają się u dziecka powyżej 3. roku życia.

Większość pacjentów nie zna przyczyny choroby. Czasami jednak udaje się wykryć przyczyny napadów padaczkowych. Należą do nich czynniki genetyczne, urazy okołoporodowe, wrodzone infekcje, urazy czaszki, alkoholizm, narkomania lub zaburzenia metaboliczne. Bezpośrednimi przyczynami wywołującymi napady padaczkowe mogą być zatrucia pokarmowe lub środkami chemicznymi, zaburzenia snu, stres, błysk światła, miesiączka, niektóre leki, a nawet środki antykoncepcyjne.
Rozpoznanie padaczki najczęściej stawia się po stwierdzeniu zaburzeń czynności neuronów w elektroencefalografii (EEG). Rezonans magnetyczny (MRI) oraz tomografia komputerowa (CT) umożliwiają uwidocznienie miejsca pourazowego wywołującego napady padaczkowe.