AIDS nie jest wyłącznie chorobą skóry, jednak zakażenie HIV często związane jest z objawami skórnymi. Aby uczestniczyć w dyskusji na temat AIDS i dokonywać oceny ryzyka zarażenia, konieczna jest dokładna wiedza na temat tej choroby i możliwości zabezpieczania się przed nią. AIDS (ang. Acquired Immune Deficiency Syndrome) oznacza zespół nabytego upośledzenia odporności. To upośledzenie odporności wywołane jest przez HIV (ang. Humań Immunodeficiency Virus), czyli ludzki wirus niedoboru odporności. Wirus ten atakuje w pierwszej kolejności komórki układu immunologicznego.
W miarę trwania choroby HIV uszkadza te komórki powoduje ograniczenie ich liczby. W wyniku tego układ odpornościowy w końcowym stadium choroby nie jest w stanie bronić się nawet przed niegroźnym patogenami, które normalnie nie stwarzają zagrożenia dla organizmu.
Jeżeli wirus przedostanie się do organizmu, mówimy o zakażeniu HIV. Zakażona osoba jest wówczas seropozytywna. Fakt zakażenia nie musi równać się z szybkim wystąpieniem objawów choroby. Zakażenie wirusem przebiega często bezobjawowo, jednak po kilku tygodniach od wtargnięcia wirusa może dojść do ostrych objawów, przypominających inne niegroźne choroby wirusowe. Chory ma wówczas gorączkę, powiększone węzły chłonne i często wysypkę. Po zakażeniu HIV następuje okres utajenia (latencji). Oznacza to, że obecność wirusa (względnie przeciwciał przeciwwirusowych) we krwi pacjenta może być wykryta, ale nie ma jakichkolwiek objawów. Jeżeli choroba jest nieleczona, po okresie tym następuje, trwające często miesiącami, powiększenie kilku węzłów chłonnych utrzymujące się do końcowego stadium choroby. Dalszy przebieg choroby charakteryzuje się długotrwałą biegunką, nocnymi potami, gorączką, trudnością z koncentracją.