Pleśniawki

Pleśniawki to przykra i bardzo powszechna infekcja jamy ustnej. Schorzenie to dotyka najczęściej osoby młode, których układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni rozwinięty, a także kobiety tuż przed rozpoczęciem krwawienia miesięcznego. Pleśniawki występują dwa razy częściej u kobiet niż u mężczyzn. U osoby, której rodzice chorowali na pleśniawki, występuje w 90% ryzyko, że również zapadnie na tę chorobę. Pleśniawki występują często wówczas, kiedy znajdujemy się pod wpływem stresu lub jesteśmy przemęczeni.
Podobne do pleśniawek zmiany w jamie ustnej mogą wynikać z urazów: źle dopasowanej protezy, skaleczenia szczoteczką do zębów lub oparzenia gorącą bądź ostrą potrawą.
Nie wiadomo, co jest przyczyną większości pleśniawek ani dlaczego pojawiają się one częściej u kobiet. Wydaje się jednak, że ich występowanie jest związane ze stresem. Niektórzy lekarze uważają, że pleśniawki to rezultat niedoboru żelaza, kwasu foliowego, witaminy B!, lub niedoboru mieszanego (więcej niż jednej z tych substancji). Pleśniawki mogą być również konsekwencją defektu układu odpornościowego, takiego jak alergia pokarmowa. Uważa się, że pleśniawki nie są zakaźne.
Pleśniawki ustępują zwykle samoistnie i w większości przypadków nie wymagają leczenia. Gojenie się błony śluzowej mogą przyspieszyć różne preparaty dostępne bez recepty. Naturalne metody leczenia polegają na zmniejszaniu stresu i łagodzeniu objawów zapalenia. Jeżeli pleśniawki są szczególnie bolesne lub długo nie znikają, należy skontaktować się z lekarzem.
Wielu lekarzy zaleca stosowanie różnych maści dostępnych w wolnej sprzedaży. Najlepsze są preparaty zawierające glicerynę, która działa ochronnie na owrzodzenia, oraz nadtlenek wodoru (woda utleniona), który zabija bakterie. Jeżeli pleśniawki nie znikają po zastosowaniu leku dostępnego bez recepty lub środków domowych, lekarz może przepisać preparat zawierający difenhydraminę, która wysuszy zmiany chorobowe, oraz lidokainę, która zmniejszy ból. W przypadku infekcji lekarz może zastosować antybiotyk, na przykład tetracyklinę. Jeżeli owrzodzenia w jamie ustnej stanowią skutek jakiegoś innego schorzenia, na przykład nadwrażliwości na pewne pokarmy, należy rozpoznać to schorzenie i zastosować odpowiednie leczenie.