Inne choroby bakteryjne (nieropne zakażenia bakteryjne)
Różyca (erysipeloid). Chorobę wywołuje włosowiec różycy. Zakażenie występuje najczęściej u osób stykających się zawodowo z mięsem świń, drobiu, ryb (weterynarze, rzeźnicy, kucharze, pracownicy przemysłu rybnego, gospodynie domowe). Zarazek wnika przez miejsca skaleczenia lub ukłucia.
Na powierzchniach grzbietowych jednego lub kilku palców, z wyłączeniem paliczków dalszych, pojawia się ostro odgraniczony wykwit rumieniowy sino-czerwony. Szerzy się on obwodowo, występując w części środkowej. Może występować niewielkie swędzenie, pieczenie i ból. Początkowo wykwit rozszerza się, później zatrzymuje i po 2-3 tygodniach ustępuje. W leczeniu ogólnie stosuje się penicylinę lub inne antybiotyki, a miejscowo okłady z ichtiolu lub maści ichtiolowej.
Łupież rumieniowy (erythrasma). Czynnikiem wywołującym jest maczugowiec. Zakażalność jest stosunkowo niewielka. Do powstania zmian przyczynia się wilgoć i drażnienie skóry. Zmiany mają charakter plam rumieniowych, są początkowo różowe, później żółtawe i żółtawobrunatne, o powierzchni złuszczającej się otrębiasto. Plamy u mężczyzn umiejscawiają się głównie na powierzchniach przyśrodkowych ud, w górnym odcinku przylegającym do moszny, rzadziej zajmują doły pachowe i przestrzenie między-palcowe stóp. Zmiany często występują przez wiele miesięcy. Leczenie polega na stosowaniu maści z erytromycyną lub preparatów przeciwgrzybiczych.
Promienica (actinomycosis). Czynnikiem wywołującym są promieniowce beztlenowe bytujące w jamie ustnej. Rozwojowi choroby sprzyjają zakażenia przywierzchołkowe zębów, próchnica zębów, urazy (usunięcie zęba). Są to deskowato twarde guzowate nacieki, ze skłonnością do rozmiękania i przebijania z wytworzeniem przetok, z których wydostaje się wydzielina zawierająca charakterystyczne żółte ziarenka. Zmiany umiejscawiają się głównie w okolicy pod-żuchwowej. Leczenie polega na podawaniu penicyliny prokainowej lub tetracykliny.
Boreliozy. Jest to grupa schorzeń wywoływanych przez bakterie, należące do rodzaju krętków, przenoszone przez kleszcze. Choroba występuje głównie w USA, Europie i Japonii i obejmuje wiele narządów, w tym przede wszystkim układu nerwowy i skórę. Boreliozy skórne częściej występują w Europie, także w Polsce.
Rumień przewlekły pełzający. Jest to nagle powstająca plama rumieniowa, szerząca się obwodowo, obrączkowato w miejscu ukłucia przez kleszcza. Zmiany umiejscawiają się głównie na tułowiu lub kończynach. Stan ogólny chorych jest dobry. Nie stwierdza się objawów podmiotowych. W leczeniu skuteczna jest penicylina i inne antybiotyki.
Lymphocytoma. Jest to guzek wielkości od ziarna grochu do owocu wiśni, zwykle pojedynczy, sino-czerwony, miękki, nie rozpadający się, występujący w miejscu ukłucia przez kleszcza. Zmiany umiejscawiają się głównie na skórze twarzy, często w obrębie płatka usznego. Leczenie jak w innych chorobach wywołanych przez kleszcze.
Zanikowe zapalenie skóry kończyn. Choroba przenoszona jest przez kleszcze. Chorują głównie mieszkańcy okolic zalesionych. Zmiany dotyczą jednej lub wszystkich kończyn. Początkowo są to czerwone plamy naciekające, umiejscowione głównie na podudziach, przedramionach i udach. W późniejszym okresie zmiany nabierają charakteru zanikowego, skóra staje się cienka, bibułkowato pomarszczona i zmienia barwę na sinoczerwoną. Przez skórę prześwieca siatka rozszerzonych naczyń krwionośnych. Niekiedy widoczne są pojedyncze ogniska twardzinopodobne. Leczenie polega na podawaniu przez kilka tygodni penicyliny lub innego antybiotyku o szerokim zakresie działania.