Leczenie Trądziku
Pojedyncze krosty trądzikowe nie wymagają leczenia. Można stosować dostępne w wolnej sprzedaży kryjące kremy i inne kosmetyki, ale tylko te, które są produkowane na bazie wody i nie wywołują reakcji uczuleniowych. W przypadku długo utrzymujących się zmian o dużym nasileniu konieczna jest opieka dermatologa.
Trądzik o łagodnym przebiegu leczy się stosowanymi miejscowo środkami zawierającymi nadtlenek benzoilu lub tretynoiną (kwas retynowy), która jest pochodną witaminy A. Przed użyciem maści należy dokładnie umyć skórę łagodnym bezzapachowym mydłem niezawierającym olejów. Jeżeli wypełnione ropą krosty są bliskie pęknięcia, można ułatwić ich opróżnienie, kładąc na parę minut na twarz gorący ręcznik. Zakażone krosty powinny być opróżniane tylko przez lekarza lub pielęgniarkę przy użyciu specjalnych narzędzi chirurgicznych i przy zachowaniu zasad antyseptyki. Samodzielne „wyciskanie” krost może spowodować rozprzestrzenienie się infekcji i grozi powstaniem trwałych blizn.
Trądzik o umiarkowanym lub ciężkim przebiegu leczy się tetracykliną, antybiotykiem przyjmowanym doustnie, który jest czasami stosowany w skojarzeniu z miejscowym leczeniem tretynoiną. Stosowane mogą być również inne antybiotyki, takie jak erytromycyna i klindamycyna.
W przypadku przewlekłego zapalenia z powstaniem torbieli lekarz może zalecić izotretynoinę, która jednak wywołuje czasem ciężkie objawy uboczne, dlatego też leczenie powinno przebiegać pod ścisłą kontrolą lekarską, szczególnie u kobiet w wieku rozrodczym. Rzadziej stosuje się triamcynolon, lek z grupy kortykosteroidów, wstrzykiwany bezpośrednio do torbielek. U części pacjentów po takim leczeniu skóra dookoła zmian może przez pewien czas pozostawać ciemno zabarwiona. Ponieważ u wielu osób zmiany trądzikowe zmniejszają się w okresie letnim pod wpływem działania światła słonecznego, dermatolog może również zalecić kontrolowane naświetlenia lampą ultrafioletową.
Pacjenci przyjmujący środki przeciwtrądzikowe powinni pamiętać o możliwych objawach ubocznych i interakcjach pomiędzy lekami. Tretynoiną i nadtlenek benzoilu mogą wywoływać zaczerwienie i suchość skóry, a także zwiększać jej wrażliwość na słońce. Nadtlenek benzoilu wchodzi w interakcję z tretynoiną i zmniejsza jej skuteczność, dlatego nie należy stosować obu tych leków jednocześnie. Przyjmowanie antybiotyków przez więcej niż kilka tygodni może powodować u kobiet większą wrażliwość na grzybicze zakażenia drożdżakami.
Niekiedy po torbielach lub głębokich krostach, które zostały rozdrapane bądź uległy ciężkiemu zakażeniu, pozostają blizny. Wygląd skóry mogą wówczas poprawić dwie dość agresywne metody leczenia: dermabrazja, czyli zabieg polegający na zdarciu zamrożonej skóry, lub chemiczny peeling. Obie metody pozwalają na usunięcie zbliznowaciałej powierzchni skóry i odsłonięcie jej zdrowych warstw. Przed podjęciem decyzji o zastosowaniu takiego leczenia należy dokładnie przedyskutować z co najmniej dwoma dermatologami istotę zabiegu, niezbędne środki ostrożności i prawdopodobny rezultat.