Liszaj rumieniowaty objawy:
♦ Silne uczucie zmęczenia, stany podgorączkowe, silne bóle mięśniowe i stawowe.
♦ Wysypka na skórze twarzy lub na innych częściach ciała.
♦ Szczególna wrażliwość na promienie słoneczne.
♦ Chudnięcie, zaburzenia myślenia, ból w klatce piersiowej przy głębokim wdechu.
♦ Owrzodzenia na śluzówce nosa, jamy ustnej lub gardła.
♦ Powiększenie węzłów chłonnych.
♦ Niedokrwienie palców u rąk i nóg.
♦ Nadżerki.
♦ Odbarwiony mocz, częstsze lub rzadsze oddawanie moczu.
Jeżeli przebieg choroby jest łagodny, niesteroidowe środki przeciwzapalne, takie jak aspiryna, z reguły zmniejszają bóle stawowe. Rumień na twarzy i cięższe objawy stawowe mogą być leczone lekami przeciwmalarycznymi, szczególnie hydroksychlorochiną. Krótkotrwała terapia kortykosteroidami zmniejsza odczyn zapalny i obniża gorączkę. Leki immunosupresyjne hamują również odczyny zapalne i nadmierną aktywność własnego układu immunologicznego. Leki przeciwdepresyjne zmniejszają uczucie lęku i bezsenność, która bardzo często towarzyszy chorobie. W przypadku uszkodzenia nerek stosuje się cyklofosfamid. Zmiany skórne o niewielkim nasileniu można leczyć ogólnie dostępnymi kremami zawierającymi hydrokortyzon; zmiany cięższe podatne są na maści fluorowane również zawierające steroidy oraz wstrzyknięcia triamcynolonu.
DOMOWE SPOSOBY LECZENIA
♦ Unikaj opalania i noś ubrania chroniące przed promieniami słonecznymi (kapelusz, okulary przeciwsłoneczne, ubrania z długimi rękawami i spodnie), używaj kremów z filtrem słonecznym co najmniej 15 (lub więcej) oraz zawierających kwas paraaminobenzenowy (PABA).
♦ Często odpoczywaj w ciągu dnia, nawet jeżeli ci to przeszkadza w codziennych zajęciach.
Wiele terapii naturalnych pomaga kontrolować objawy, mimo iż nie powinny one zastępować farmaceutyków. Poza środkami wymienionymi wyżej można spróbować akupunktury, ziół chińskich i różnych form ćwiczeń fizycznych. Wskazówek dotyczących stosowania tych terapii udzieli specjalista.
ODŻYWIANIE, WITAMINY I MINERAŁY
U chorych na liszaj rumieniowaty występują często alergie pokarmowe mogące pogarszać objawy. W takich przypadkach pomocne bywa zidentyfikowanie i wyeliminowanie problemów pokarmowych.
Zmiana diety może zmniejszyć ból i stan zapalny. Dietetycy zalecają czasem ograniczenie spożycia czerwonego mięsa i produktów mlecznych, a zwiększenie spożycia ryb bogatych w n-3-nienasycone kwasy tłuszczowe – jak makrela, sardynki i łosoś – mających własności przeciwzapalne. Lucerna zawiera substancję, która, jak wykazały testy, zaostrza objawy, toteż zdecydowanie odradza się jadanie kiełków tej rośliny.
Korzyści mogą przynieść pacjentom z liszajem rumieniowatym następujące preparaty: witaminy B5, C i E, selen oraz preparaty wiązu (Ulmus fulva). Beta-karoten (witamina A) może pomóc wygoić zmiany skórne przy liszaju rumieniowatym przewlekłym. Dawki należy uzgodnić z lekarzem albo dietetykiem.
ZAPOBIEGANIE
Nieznany jest sposób zapobiegania chorobie, ponieważ nieznana jest jej przyczyna. Niemniej jednak należy dbać o styl życia, odpowiednio długi sen, unikać opalania i dużych stresów. Staraj się racjonalnie odżywiać i nie zapominaj o ćwiczeniach fizycznych. Uważnie śledź wszystkie objawy choroby – kiedy występują, co je poprzedza i jak długo trwają – i prowadź spokojny tryb życia.