Szkarlatyna jest chorobą zakaźną wywołaną przez bakterie i leczoną antybiotykami. Kiedyś była bardzo ciężką, często śmiertelną chorobą, dzisiaj występuje rzadko i jest uleczalna.
Zwykle występuje u dzieci w wieku 2-10 lat. Po okresie inkubacji trwającym 2-5 dni, rozpoczyna się wysoką gorączką powyżej 39°C. Po 12-24 godzinach pojawia się delikatna, drobnoplamista rumieniowa wysypka, najpierw na tułowiu, głównie na klatce piersiowej, potem szerzy się na całe ciało. Zajmuje przede wszystkim wewnętrzną stronę ud i ramion. Język staje się obrzęknięty, o szorstkiej powierzchni, stąd jego nazwa – język malinowy. Po 3 dniach gorączka spada, wysypka znika, ale język pozostaje zmieniony jeszcze przez wiele dni.
W przeciwieństwie do innych chorób wieku dziecięcego, takich jak ospa wietrzna i różyczka, szkarlatyna musi być leczona antybiotykami; nie-leczona bowiem może prowadzić do poważnych powikłań, zapalenia stawów, żółtaczki, chorób nerek i gorączki reumatycznej.
Szkarlatyna jest chorobą zakaźną wywołaną przez bakterie paciorkowcowe i przenosi się drogą kropelkową lub przez bezpośredni kontakt. Po wniknięciu do organizmu bakterie te namnażają się w gardle lub krtani i produkują toksyny, które uwalniane są do krwi i wywołują objawy chorobowe.
Jeżeli szkarlatyna nie jest leczona antybiotykami, może wywołać powikłania. Wezwij natychmiast lekarza pediatrę, jeżeli podejrzewasz u dziecka szkarlatynę. Poza leczeniem antybiotykami, dziecko powinno leżeć w łóżku, pić dużo płynów. Kąpiele w chłodnej wodzie są dobrą metodą na obniżenie gorączki, możesz także podawać dziecku paracetamol, który działa przeciwgorączkowo i przeciwbólowe. UWAGA! Niestosuj aspiryny, która niekiedy wywołuje u dzieci zespół Reye’a, mogący uszkodzić mózg i prowadzić do śmierci.
Lekarz pediatra najczęściej leczy szkarlatynę penicyliną. Jeżeli dziecko jest uczulone na ten antybiotyk, może otrzymać inny, na przykład erytromycynę. Leczenie powinno trwać co najmniej 10 dni, nawet jeżeli objawy ustąpią wcześniej. Pozostali członkowie rodziny powinni być również przebadani. Przed erą antybiotyków przebieg choroby był znacznie cięższy i zalecano bezwzględne przebywanie w domu.