Skóra narządem odbierania bodźców czuciowych

przez | 19 listopada, 2015

Skóra narządem odbierania bodźców czuciowych.

Skóra może odbierać różne bodźce czuciowe. Do nieprzyjemnych należą ból, świąd, uczucie zimna. Przyjemne to dotyk i ciepło. Rozróżniamy ponadto odczucia, które w zależności od sytuacji i subiektywnego wrażenia, mogą być odbierane jako przyjemne lub nieprzyjemne, np. wibracje lub łaskotanie.

Bodźce czuciowe odbierane są przez odpowiednie zakończenia nerwowe umiejscowione w skórze. Ciałka Vatera-Paciniego dają wrażliwość głębszym warstwom skóry. Ciałka (zakończenia) Meissnera odpowiadają za wrażliwość powierzchniową. Inne ciałka zakończeń nerwowych umożliwiają odczuwanie ciepła, zimna i bólu. Poszczególne receptory czuciowe nie są rozmieszczone równomiernie. Na przykład receptorów zimna więcej jest na czubku nosa niż na plecach. Zakończenia nerwowe odbierające delikatny dotyk (ciałka dotykowe) skoncentrowane są na opuszkach palców. Nierównomierne rozmieszczenie ciałek dotykowych można sprawdzić samemu. Proszę poprosić kogoś, aby lekko nacisnął najpierw jednym, a potem dwoma palcami (odstęp 2 cm) najpierw w okolicy przedramienia, a potem na środku pleców. Przy zamkniętych oczach łatwo można stwierdzić, że przedramię naciskają dwa palce, ale w przypadku pieców wykrycie tej różnicy jest raczej niemożliwe. Takie odczucia nabierają znaczenia przy wykonywaniu masażu kosmetycznego. Mimo niezbyt gęstej sieci zakończeń nerwowych na plecach, głaskanie tej części ciała jest bardzo przyjemne.

Hormony pełnią ważne funkcje sterujące i regulujące organizmu. Działają na zasadzie mediatorów przekazujących informacje do różnych rodzajów komórek. Dla zapewnienia reakcji na zmienne warunki otoczenia oraz utrzymanie stałego środowiska wewnętrznego, aktywność poszczególnych organów musi zostać pobudzona, a innych zahamowana. Układ hormonalny odgrywa ważną rolę także dla skóry, ponieważ decyduje o jej stanie. Hormony mają także związek z kilkoma jej chorobami.

Hormony wytwarzane są w różnych gruczołach wydzielania wewnętrznego. Do najważniejszych należą: przysadka, szyszynka, nadnercza, grasica, trzustka i gruczoły płciowe (jajniki i jądra). Hormony z gruczołów przedostają się do krwi, a wraz z nią do komórek, których aktywność stymulują. Przysadka zawiaduje całym układem hormonalnym. Właśnie ona steruje innymi gruczołami hormonalnymi. Najważniejszymi hormonami wytwarzanymi w przysadce są hormony wzrostu oraz gonadotropowe (gonadotropina), wpływające na aktywność gruczołów płciowych oraz hormony sterujące tarczycą i korą nadnerczy.