Oddzielanie się płytki paznokciowej (onycholysis): rozpoczyna się na drugim jej brzegu. Płytka paznokciowa oddziela się od łożyska, często na skutek zakażenia (Pseudomonas aeruginosa, grzybice). Częstą przyczyną takich zmian jest działanie mydeł zasadowych i detergentów. W przypadku łuszczycy następstwem zaburzeń w rogowaceniu może być niedostateczne zrastanie się płytki paznokciowej z łożyskiem.
Łamliwość płytki paznokciowej: objawia się wyszczerbianiem i pękaniem wolnego brzegu płytki paznokciowej lub pękania wzdłuż bruzd pionowych. Przyczyną może być niewłaściwy manicure, częsty kontakt z chemikaliami (zasady), środkami piorącymi, lakierem i zmywaczem, częste moczenie i suszenie rąk.
Paznokieć naparstkowy: na powierzchni płytki paznokciowej pojawiają się punktowe wgłębienia powstałe na skutek zaburzeń w czasie keratynizacji i związane z przerwanym procesem proliferacji w macierzy. Paznokcie naparstkowe często występują u chorych na łuszczycę, ale mogą też pojawić się w przebiegu innych chorób skórnych takich jak liszaj płaski, grzybica i eczema.
Bruzdowanie poprzeczne paznokci: na płytce paznokciowej pojawiają się rowki różnej długości i szerokości. Przyczyną są urazy (zgniecenia, zranienia) macierzy paznokcia na całej szerokości lub, jak w przypadku paznokci naparstkowych, choroby ogólnoustrojowe, zatrucia, miejscowe stany zapalne itp.
Bruzdowanie podłużne płytki paznokciowej: nierówności występują wzdłuż płytki paznokciowej, zwykle u osób w starszym wieku. Może wystąpić w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Rowki na powierzchni płytki paznokciowej sprawiają, że jest ona prążkowana i chropowata. Przyczyną powstawania podłużnych prążków mogą być długotrwałe uszkodzenia urazowe działające tylko na jeden punkt macierzy paznokcia.
Często występującą zmianą w zabarwianiu paznokci jest bielactwo. Może ono występować w dowolnym miejscu płytki paznokciowej (w postaci kropek, prążków, na całym paznokciu) i mieć różne przyczyny. Z reguły białe zabarwienie nie jest groźne, może być wrodzone lub spowodowane uszkodzeniem macierzy (m.in. przez niewłaściwy manicure). Zabarwienie brunatne lub czarne występuje często przy zakażeniu paznokcia pleśniowcami. Przy zakażeniu bakteryjnym spowodowanym drobnoustrojem (Pseudo-monas) pojawia się zielonkawe zabarwienie. Korzeń paznokcia wytwarza różne barwniki, które umiejscawiają się w paznokciu. Przy tzw. zespole żółtych paznokci (yellow nail syndrom) występują żółte zgrubienia. Zabarwienie takie może być związane z zastojem w naczyniach limfatycznych.
Innego rodzaju zabarwienia mogą być spowodowane zatruciami i zażywaniem lekarstw. Fenoloftaleina i srebro odkładają się w okolicy obłączka powodując jego szare zabarwienie. Środki przeciwmalaryczne dają niebiesko-brunatne zabarwienie płytki paznokciowej. Karoteny mogą być przyczyną zabarwienia żótto-pomarańczowego. Zmiany może też spowodować melanina. Pod paznokciem mogą występować także znamiona i czerniaki.
W przypadku widocznych zmian w obrębie paznokci kosmetyczka przed rozpoczęciem zabiegu powinna skierować klientkę do lekarza w celu wyjaśnienia ich przyczyn. Jeżeli nie można zastosować leczenia przyczynowego, należy ograniczyć się do manicure i odpowiedniej pielęgnacji paznokci. Defekty kosmetyczne można zatuszować lakierem do paznokci oraz sztucznymi paznokciami, tzw. tipsami. Przy pielęgnacji paznokci dotkniętych grzybicą konieczne jest skierowanie klientki do dermatologa, a także ochrona własna: praca w rękawiczkach i dezynfekcja rąk! Jeżeli zmiany w obrębie paznokci spowodowane są kontaktem z chemikaliami, wilgocią itp., ze szczególną starannością należy zająć się pielęgnacją rąk i zalecić klientce noszenie rękawiczek ochronnych przy wykonywaniu czynności, podczas których następuje uszkodzenie.