Bardzo ważne jest, aby partnerzy wspólnie starali się rozwiązać problem.
Mężczyźni. Wytrysk przedwczesny może być skutecznie opanowany jedną z metod biofeedbacku, polegającą na delikatnym wycofaniu prącia z pochwy tuż przed osiągnięciem orgazmu na około 10-30 sekund i uciśnięciu jego wierzchołka kciukiem i palcem wskazującym. Kilkakrotnie powtórzone ćwiczenie pozwoli lepiej kontrolować ejakulację.
Jeżeli przedwczesny wytrysk ma podłoże psychologiczne, terapia powinna być prowadzona pod opieką doświadczonego psychoterapeuty lub seksuologa.
W opóźnionej ejakulacji stosuje się leczenie przeciwlękowe oraz ćwiczenia mające na celu lepszą kontrolę momentu wytrysku. Pomocne są tu także metody chirurgiczne (wytworzenie zastawki pęcherza moczowego), polecane szczególnie w przypadku niepłodności. Istnieje możliwość sztucznego zapłodnienia kobiety nasieniem partnera, pobranym z pęcherza moczowego.
Utrata libido może być spowodowana chorobą przewlekłą, zaburzeniami hormonalnymi, działaniami ubocznymi leków, depresją-w identyfikacji przyczyny pomoże terapeuta.
Kobiety. Problem oziębłości płciowej jest szczególnie trudny u kobiet, którym współżycie nigdy nie dało satysfakcji. Terapia ma na celu relaksację, zmniejszenie lęku, poczucia winy, obawy przed odrzuceniem.
Zespół suchości pochwy może być leczony objawowo dostępnymi w aptekach środkami zwilżającymi albo przy użyciu białka jaja lub śliny (nie poleca się stosowania substancji oleistych, gdyż mogą powodować infekcję). U kobiet w wieku pre-menopauzalnym pomocne mogą być techniki relaksacyjne, przedłużenie gry wstępnej przed stosunkiem oraz masturbacja.
W leczeniu braku orgazmu najważniejsze wydaje się uświadomienie sobie przez kobietę jej oczekiwań względem seksu i zweryfikowanie podejścia do partnera. Pomocna może być psychoanaliza. Ponownie na podkreślenie zasługuje fakt, że orgazm nie jest jedynym warunkiem udanego współżycia.
Aby zmniejszyć ból podczas stosunku, zaleca się lubrykację pochwy oraz efektywną stymulację przed stosunkiem. Konieczne jest wyleczenie infekcji i usunięcie blizn u wejścia do pochwy. Endometriozę można leczyć przy użyciu lasera i farmakoterapii.
W okresie menopauzy zaleca się podjęcie hormonalnej terapii zastępczej, o ile nie ma przeciwwskazań. Psychoterapia i właściwa edukacja dotycząca antykoncepcji i ciąży pomogą opanować lęk przed współżyciem.
W leczenie pochwicy powinien zostać włączony również partner. Stosowane są techniki relaksacyjne, psychoterapia, terapia grupowa. W celu przezwyciężenia skurczu mięśni pochwy stosuje się dylatatory (rozszerzacze) pochwowe, w coraz większych rozmiarach, które pomagają zmniejszyć uczucie lęku przed penetracją. Wyniki terapii są zadowalające.
Pamiętaj, że aktywność seksualna człowieka jest wynikiem działania jego całej, złożonej osobowości, a nie tylko wyłączną funkcją jego narządów płciowych. Aktywność ta jest zawsze modyfikowana przez takie indywidualne zmienne cechy osobowości, jak nabyte doświadczenie, zdolność uczenia się, umiejętność podejmowania decyzji czy ciekawość.
Nasze zachowania seksualne podlegają także doraźnemu wpływowi czynników zewnętrznych, takich jak choćby stres.
Z tego powodu możemy zaobserwować u ludzi szeroki wachlarz najróżniejszych zachowań seksualnych. Próba ustalenia, które z nich są zgodne z tak zwaną normą, bywa niezwykle trudna. Można przy tym mówić o zjawisku normy indywidualnej i normy partnerskiej.
Mianem dysfunkcji seksualnej (dawniej używano określenia: impotencji) określa się stan, który cechuje:
♦ Brak zdolności do reakcji seksualnych.
♦ Brak sprawności seksualnej.
♦ Brak odpowiedzi na stymulację seksualną.
Prawidłowe ustalenie rodzaju zaburzenia ma istotne znaczenie dla powodzenia podjętego leczenia. Jeżeli wraz z twoim partnerem doświadczasz powtarzających się trudności we współżyciu – koniecznie udajcie się razem do specjalisty seksuologa. Tylko on będzie w stanie zaproponować wam właściwą terapię.
Leczenie seksuologiczne jest trudne. Wymaga ogromnej cierpliwości i wzajemnej życzliwości, zarówno ze strony terapeuty, jak i pacjentów. W przypadku niektórych dysfunkcji leczenie to może obejmować m.in. różne formy psychoterapii, techniki treningowe, farmakoterapię oraz leczenie chirurgiczne.
Ćwiczenia WZMAGAJĄCE CZUCIE
Proponowane ćwiczenia pomocne są nie tylko w przypadku zaburzeń sfery seksualnej. Mogą być stosowane w celu ożywienia sfery intymnej, szczególnie po okresie braku aktywności. Skoncentruj się na poszczególnych krokach, dopóki nie będziesz w pełni usatysfakcjonowany.
Krok 1. Partnerzy zwróceni do siebie, przez 15 minut tylko jedna strona jest aktywna – stara się stymulować ciało partnera, unikając pobudzania okolicy narządów płciowych i piersi. Stymulacja może przybierać różne formy: lekkiego dotyku, głaskania, pocierania, które można wykonywać ustami, dłońmi, a także innymi częściami ciała.
Krok 2. Stymulacja rozszerzona jest o okolicę narządów płciowych i piersi. Partner bierny powinien sygnalizować, które bodźce dostarczają mu największej przyjemności. Kontakt oralno-genitalny jest dozwolony, ale bez pełnej penetracji i orgazmu.
Krok 3. Stymulacja jest kontynuowana -jest wstępem do pełnego aktu płciowego.