OBJAWY
♦ Krótkowzroczność – nieostre widzenie przy patrzeniu na odległe przedmioty.
♦ Nadwzroczność – nieostre widzenie przy patrzeniu na bliskie przedmioty.
♦ Astygmatyzm – pionowe lub poziome linie wydają się ukośne, krzywe.
♦ Odwarstwienie siatkówki – błyski przed oczami, falujące obrazy lub nagła utrata centralnego lub obwodowego widzenia.
♦ Upośledzone widzenie barwne – trudności w rozróżnianiu kolorów czerwonego i zielonego w słabym oświetleniu.
♦ Nocna ślepota – trudności w rozróżnieniu przedmiotów w słabym oświetleniu.
Objawy innych zaburzeń widzenia:Zaćma, Problemy z oczami, Jaskra, Zwyrodnienie plamki żółtej.
ZGŁOŚ SIĘ DO LEKARZA, JEŚLI:
♦ Pojawiają się objawy odwarstwienia siatkówki – wymaga to natychmiastowego leczenia, bo grozi utratą wzroku.
♦ Wystąpi nadmierna wrażliwość na jasne światło; może to być objaw zapalenia tęczówki.
♦ Wpadło do oka obce ciało, które nie daje się wypłukać; może to grozić uszkodzeniem rogówki lub infekcją.
♦ Soczewki kontaktowe dają uczucie dyskomfortu; może to wskazywać na zakażenie, uszkodzenie rogówki lub obecność ciała obcego.
♦ Doszło do urazu głowy upośledzającego widzenie; może to być związane z krwotokiem wewnętrznym lub uszkodzeniem kości wokół oka.
U człowieka oczy są najbardziej rozwiniętym narządem zmysłu. O wiele większa część mózgu jest odpowiedzialna za widzenie niż za zmysł słuchu, smaku, dotyku czy powonienia. Ludzie są przyzwyczajeni, że widzenie jest czymś naturalnym, stąd kiedy pojawiają się problemy ze wzrokiem, zrobiliby wszystko co w ich mocy, aby przywrócić normalny stan.
Najpowszechniejsze formy zaburzeń wzroku są związane z refrakcją – sposobem, w jaki promienie świetlne załamują się w oku, żeby obrazy mogły być przekazywane do mózgu.
Krótkowzroczność, nadwzroczność i astygmatyzm są przykładami wad refrakcji. Odwarstwienie siatkówki, zaburzenia widzenia barwnego i nocna ślepota są ogólnymi chorobami oczu, które prowadzą do zaburzonego i nieostrego widzenia. Zaćma, zapalenie spojówek, jaskra, zwyrodnienie plamki żółtej są chorobami dotyczącymi części oka i w różnym stopniu poddają się leczeniu.
Nawet jeśli nie masz żadnych kłopotów ze wzrokiem, raz w roku udaj się do okulisty. Zbadanie zewnętrznych i wewnętrznych części oka oraz ruchów gałek pozwoli na ujawnienie zeza i jego form. W teście Snellena używa się tablic z literami coraz mniejszymi; tak się określa ostrość widzenia i wykrywa krótkowzroczność, nadwzroczność oraz astygmatyzm.
Okulista przy badaniu z lampą szczelinową może wykryć zmętnienie soczewki, czyli zaćmę. Badając oftalmoskopem, może ujawnić zaburzenia siatkówki, plamki żółtej i nerwu wzrokowego.
Jeśli rutynowe testy wykażą, że widzenie jest zaburzone, zazwyczaj konieczne będą okulary lub soczewki kontaktowe, opieka okulistyczna, a w niektórych przypadkach chirurgiczna korekcja wady wzroku. Szkła korekcyjne nosi 60% populacji; odsetek ten gwałtownie wzrasta w grupie ludzi po 65. roku życia. Zabiegi korekcyjne, zazwyczaj wpływające korzystnie na widzenie, przeprowadza się stosunkowo rzadko.