Grubość skóry to grubość naskórka i skóry właściwej. Kosmetyczka chwyta między palce kawałek skóry na skroniach i przesuwa ją to w jedną to w drugą stronę. W ten sposób można wyczuć podwójną grubość naskórka i skóry właściwej. Podskórna tkanka tłuszczowa nie ma w tym miejscu dużego znaczenia, gdyż na skroniach prawie jej nie ma. Rozpoznanie uzyskane z analizy grubości skóry tzw. metodą wałeczkową nie ma większego znaczenia dla wykonywanych później zabiegów. Grubość skóry można określić także za pomocą ultradźwięków.
Zawartość tłuszczów na skórze klientki kosmetyczka może ocenić na pierwszy rzut oka. W ten sposób stwierdzamy, w jakim stopniu gruczoły łojowe wydzielają łój. Tłustą skórę wyczujemy także dotykiem. Oczywiście sama klientka może zmienić wygląd swojej cery, np. cera może być błyszcząca po nałożeniu na nią tłustego kremu, lub też połysk może być zatuszowany pudrem albo makijażem. Cera normalna, nie pokryta makijażem, charakteryzuje się matowo-jedwabistym połyskiem, cera tłusta błyszczy się, a sucha jest matowa. Na cerę łojotokową wskazują duże rozszerzone pory. Dotyczy to przede wszystkim strefy T, która też najbardziej się błyszczy. Oceny wielkości porów dokonujemy za pomocą lampy z lupą. Pory są ujściami gruczołów potowych, widoczne tylko pod bardzo dużym powiększeniem, oraz mieszków włosowych, zawierających wyprowadzenia gruczołów łojowych. Tylko ujścia mieszków włosowych są częściowo powiększone i dobrze widoczne.
Powierzchniowa rzeźba skóry zależy od czynników zewnętrznych działających na nią, a także od stanu jej warstw. Te czynniki mogą być mechaniczne, fizyczne lub chemiczne. Stan poszczególnych warstw skóry zależy od zawartości wody i tłuszczów. Na powierzchni skóry pojawiają się bruzdy, zmarszczki i romby. Duże bruzdy widoczne są np. na przegubach dłoni i powstają przez ciągły ruch. Na twarzy powstają bruzdy mimiczne. Jeżeli skóra traci swoją elastyczność, co może być spowodowane utratą masy ciała lub procesem starzenia się, również powstają bruzdy i zmarszczki. W punktach przecięć bruzd, które tworzą tzw. pólka skórne, znajdują się pory. Skóra na wewnętrznej powierzchni dłoni i podeszwach stóp nie ma mieszków włosowych. Jej profil kształtują brodawki zazębiające naskórek ze skórą właściwą, które tworzą tzw. listewki skórne.
Przy ocenie powierzchniowego profilu skóry określa się jej szorstkość, spowodowaną uszkodzeniem warstwy rogowej, głębokość i liczbę zmarszczek. Te cechy oceniamy na podstawie wzrokowej analizy skóry i przez dotyk. Możliwa jest także techniczna ocena za pomocą odcisku silikonowego (profilometria). Negatyw tego odcisku badany jest igtą mechaniczną, która rejestruje dane w postaci wykresu informującego o szorstkości skóry i głębokości zmarszczek. Profilometria stosowana jest wówczas, gdy konieczna jest ocena skuteczności preparatów kosmetycznych wygładzających skórę.