Liszajec objawy:
♦ Mały wykwit skórny pokryty drobnymi pęcherzykami, które po kilku godzinach pękają, wydzielając posokowatą treść, co powoduje, że zmiana staje się wilgotna, sącząca i zaczerwieniona; wykwity te pojawiają się najczęściej na twarzy, ale mogą także powstawać na odsłoniętych częściach dłoni i stóp.
♦ Po kilku dniach całość pokrywa się złotawym strupem, tworząc charakterystyczny obraz wyprysku; zakażenie może się rozprzestrzeniać, poczynając od brzegów wykwitu.
Gdy jedna osoba w rodzinie zachoruje, pozostali domownicy powinni przestrzegać surowego reżimu sanitarnego. Należy się codziennie kąpać w ciepłej wodzie, stosując mydło, a w razie wystąpienia mniejsze zmiany można po prostu zmyć. Jeśli wykwity nie ustępują w ciągu 48 godzin lub zakażenie pojawiło się u dziecka, należy udać się do lekarza. Aby przerwać łańcuch zakaźny, lekarz zleca najczęściej choremu i wszystkim członkom jego rodziny kąpiele w środku odkażającym.
Chorzy z niepowikłanym przebiegiem zakażenia leczeni są miejscowo maścią zawierającą mupyrocynę. Nie należy prowadzić leczenia dostępnym i bez recepty maściami ze środkami odkażającymi lub nawet przeciwbakteryjnymi. Są z reguły zbyt słabe, aby zniszczyć paciorkowce lub gronkowce, natomiast wcieranie ich może przynieść odwrotny skutek – zakażenie może się rozszerzyć lub zostać przeniesione w inne miejsca. Jeśli w czasie 48 godzin leczenia mupyrocyną dolegliwości nie ustąpią, należy podać choremu doustnie antybiotyk, najczęściej penicylinę lub erytromycynę. Penicylina podawana w iniekcjach zapobiega występowaniu groźnych powikłań liszajca, znacznie skraca czas leczenia oraz praktycznie eliminuje możliwość nawrotu zakażenia.
Liszajec, jako powierzchowna infekcja bakteryjna, reaguje na różne kuracje naturalne, zwłaszcza maście ziołowe. Należy mieć na uwadze, że produkty, których nie używało się wcześniej, mogą wywołać dalsze podrażnienie skóry; trzeba też zgłosić się do lekarza, jeśli nie nastąpi wyraźna poprawa stanu zmian skórnych w ciągu 12-24 godzin.
Ponieważ witamina A ma kluczowe znaczenie dla wzrostu i dobrego stanu skóry, osoby dotknięte liszajcem powinny jadać dużo żółtych i zielonych liściastych warzyw albo też uzupełnić codziennie dietę 50 000 j.m. beta-karotenu. Cynk, pobudzający układ immunologiczny, zalecany jest w dawce do 45 mg dziennie. Megadawek preparatów nie należy stosować przez okresy dłuższe niż kilka tygodni ani też podawać ich dzieciom bez kontroli medycznej.
Gorzknik kanadyjski (Hyclrastis canaclensis) zalecany jest przy zakażeniach gronkowcowych. Zmieszaj 1 łyżkę stołową sproszkowanego gorzknika z odpowiednią dla sporządzenia okładu ilością wody albo białka jajka i przykładaj do zmian skórnych; powinny one ustąpić po 2-3 dniach. Gorzknik może farbować skórę, co daje przejściowo wrażenie pogorszenia się zmian chorobowych. Inny zalecany środek ziołowy to mirra (Commiphora molmol). Umieszczaj 5-10 kropli nalewki bezpośrednio na zmianach liszajcowatych 3 razy dziennie. Olejek drzewa herbacianego (Melaleuca spp.) znany jest zwłaszcza z właściwości przeciwbakteryjnych. Stosowany miejscowo na zmiany skórne łagodzi swędzenie i przyspiesza gojenie.
Jeśli pojawi się tylko kilka małych zmian liszajcowatych na skórze, można się ich łatwo pozbyć, przemywając ciepłą wodą z mydłem, smarując mupyrocyną oraz wystawiając na działanie powietrza. W ten sposób ustępują nie tylko same zmiany, ale i towarzyszący im świąd. W przypadkach bardziej zaawansowanych zmian skórnych należy ściśle przestrzegać zaleceń lekarza oraz myć się mydłami przeciwbakteryjnymi.
Osoba cierpiąca na liszajec powinna mieć osobny ręcznik, który trzeba prać po każdorazowym użyciu, i to oddzielnie, bez innych rzeczy.