Na łuszczycę choruje około 3% ludności. Kosmetyczka także styka się z klientami dotkniętymi tą chorobą. Obok właściwej pielęgnacji, ważne jest udzielanie klientom odpowiednich porad. Łuszczyca jest chorobą przewlekłą, nawrotową, niezakaźną. Pewną rolę mogą odgrywać czynniki genetyczne; Kosmetyczka znająca zagadnienie może zyskać dobrą opinię, a także wypełnić istniejącą niszę na rynku usług. Do tego jest jednak potrzebna wiedza na temat tej choroby.
Czynne zmiany łuszczycowe działają początkowo odpychająco. Jeżeli klientka wyczuwa niechęć z naszej strony, sukces terapeutyczny, osiągany między innymi dzięki.odprężeniu, jest zagrożony. Chorzy na łuszczycę spotykają się na co dzień z niechęcią i odtrąceniem. Dużą rolę odgrywa w tym niesłuszna obawa przed zarażeniem.
W łuszczycy występuje zwiększona proliferacja keratynocytów. Cykl komórkowy jest skrócony z 20 do 1,5 dnia. Czas, w którym komórka przemieszcza się z warstwy podstawnej do rogowej i tam podlega złuszczeniu (turn-over), jest skrócony z 28 do 3-4 dni. Rozróżniamy łuszczycę zwykłą i inne jej odmiany.
Łuszczycę zwykłą (psoriasis vulgaris) można rozpoznać po kilku charakterystycznych cechach. Podstawowym objawem są grudki łuszczycowe. Są one drobne, mocno czerwone, ze srebrzystobiałymi łuskami, otoczone słabo ukrwioną, białawą obwódką. Poszczególne ogniska mogą mieć kilka milimetrów lub zajmować całą skórę. Pojedyncze ogniska mogą się ze sobą zlewać.
Łuszczyca może występować w różnych okolicach ciała i mieć różny przebieg. Najczęściej zajmuje kolana i łokcie, a także wyprostne strony rąk i nóg oraz owłosioną skórę głowy. Często dotknięta jest także okolica lędźwiowa. Choroba może przebiegać z wysypką, to znaczy na kończynach i tułowiu pojawiają się małe ogniska łuszczycowe, które jednak dość szybko się goją. Istnieje jeszcze przewlekła odmiana choroby. W tym przypadku pojawiają się nieliczne duże ogniska. Łuszczyca może pojawić się w każdym wieku, pierwsze objawy występują często między 15. a 30. rokiem życia. Choroba ma indywidualny przebieg, może się nie objawiać tygodniami, nawet latami, może nastąpić niepełne wyleczenie, albo pojedyncze ogniska łuszczycowe mogą się utrzymywać latami.
Wystąpienie łuszczycy powodują czynniki zewnątrz-pochodne lub wewnątrzpochodne. Zewnętrzne to np. bodźce fizyczne lub chemiczne, takie jak drapanie się, tarcie, urazy, przyżeganie, podrażnienia. Typową reakcję na bodźce zewnętrzne nazwano, od nazwiska człowieka, który pierwszy ją opisał, objawem Koebnera, który polega na pojawieniu się zmian łuszczycowych po 6-12 dniach w miejscu zadrapania naskórka. Znajomość objawu Koebnera ma duże znaczenie dla kosmetyczki, gdyż mechanicznie podrażniając skórę klientki, może sprowokować pojawienie się zmian łuszczycowych. Bodźce wewnętrzne to zakażenia górnych dróg oddechowych, szczepienia ochronne, stresy oraz zażywanie niektórych leków.