Rak kolczystokomórkowy (carcinoma spinocellulare). Jest to nowotwór złośliwy, wychodzący z naskórka lub pogranicza błony śluzowej jamy ustnej i zewnętrznych narządów płciowych. Punktem wyjścia są stany przedrakowe skóry lub błon śluzowych, uszkodzenia mechaniczne, chemiczne i posłoneczne, jak również zmiany przewlekłe, przerastające lub bliznowaciejące. Częściej występuje u mężczyzn i osób w starszym wieku, ale może się rozwinąć u osób w średnim wieku.
Przybiera postać zmian brodawkujących, przerosłych, o szorstkiej powierzchni, lub wrzodziejących, cechujących się naciekiem podstawy i często wałowatymi, wywiniętymi brzegami, ale bez perełkowatego wału. Umiejscawia się rozmaicie: wszędzie tam, gdzie występują stany przedrakowe oraz na pograniczu błon śluzowych i skóry, np. na wardze dolnej, w okolicy nosa, oczodołów i zewnętrznych narządów płciowych. Bardzo często daje przerzuty do okolicznych węzłów chłonnych. Rokowanie zależy od wielkości guza. Ten typ raka usuwany jest chirurgicznie, stosuje się też laseroterapię i krioterapię w zależności od stanu zmiany nowotworowej. Wyleczenia raków o średnicy 2-3 cm wynoszą 90%.
Czerniak złośliwy (melanoma malignum) jest złośliwym nowotworem skóry wywodzącym się z melanocytów. Na całym świecie odnotowuje się wzrost zachorowań na ten rodzaj nowotworu złośliwego. Występuje on szczególnie w regionach intensywnego promieniowania słonecznego. W średnich szerokościach co roku zapada na tę chorobę 12/100 000 osób.
Światło słoneczne jest ważnym czynnikiem w powstawaniu czerniaka. Rozmieszczenie czerniaków na ciele jest w miarę równomierne i nie dotyczy wyłącznie miejsc narażonych na działanie promieni słonecznych, tzw. terasów słonecznych: twarzy, zewnętrznych części dłoni i ramion. U mężczyzn czerniaki występują względnie często na tułowiu, u kobiet na kończynach dolnych. Pojawiają się także na palcach rąk i nóg, np. pod paznokciem. Także mogą się rozwijać na błonach śluzowych. Czerniaki występujące w tym miejscu są trudniejsze do wyleczenia niż skórne.
Czerniaki rozwijają się zazwyczaj ze znamion barwnikowych atypowych. Dlatego do oceny wszystkich znamion należy stosować reguły ABCD! Brane są także pod uwagę ewentualne skłonności genetyczne (przypadki występowania czerniaka w rodzinie), czynniki hormonalne (występowanie w czasie pokwitania i ciąży) i immunosupresyjne.
Na możliwość rozwoju czerniaka ze znamienia barwnikowego może wskazywać zmiana barwy znamienia, poszerzenie jego powierzchni, pojawienie się nierówności powierzchni, nadżerki. Wyróżnia się czerniaka wychodzącego z plamy soczewicowatej złośliwej, szerzącego się powierzchownie i guzkowego.