Ochrona skóry przed promieniowaniem słonecznym

przez | 19 listopada, 2015

Istotnym zadaniem skóry jest ochrona przed promieniowaniem słonecznym. Rozmaite systemy ochronne łagodzą szkodliwe działanie promieni nadfioletowych (UVA i UVB). Zgrubienie warstwy rogowej przyczynia się w dużej mierze do tego, że promienie UV są odbijane i pochłaniane przez warstwę rogową i nie przenikają do głębszych warstw skóry. Bezpośrednio po opalaniu powstaje tzw. rumień natychmiastowy wywołany przez UVA. Rumień późny, występujący po upływie około jednego dnia po opalaniu, a wywołany jest przez UVB pobudzające wytwarzanie przez melanocyty melaniny przekazywanej do keratynocytów. Ten ciemny barwnik pochłania również dużą część promieniowania i chroni dzięki temu jądra komórek wraz z materiałem genetycznym. Skóra wytwarza ponadto własną substancję ochronną filtrującą światło – kwas urokanowy – znajdujący się w płaszczu hydrolipidowym na powierzchni skóry.

Do właściwego funkcjonowania całego organizmu niezbędna jest stała temperatura ciała. Skórze przypada więc ważna funkcja termoregulacyjna, polegająca na ochładzaniu organizmu w czasie upałów i ogrzewaniu podczas chłodu. Gdy jest zimno naczynia krwionośne się kurczą, a gdy jest ciepło rozszerzają. Jeżeli na zewnątrz panuje wysoka temperatura, następuje wzmożone wydzielanie potu, który parując chłodzi. Także przy wzroście napięcia mięśniowego (tonus) może być wytwarzane ciepło. Dzieje się tak, gdy uprawiamy sport, np. jogging. Receptory ciepła i zimna przekazują do ośrodkowego układu nerwowego informacje o wysokości temperatury, stamtąd zaś regulowane jest jej obniżenie lub podwyższenie.