URAZY SPORTOWE

przez | 20 lutego, 2015

uraz sportowyNAJCZĘSTSZE URAZY SPORTOWE
Zaznaczone okolice są najczęstszymi miejscami urazów sportowych. Najlepszym sposobem zapobiegania tym urazom jest utrzymywanie ciała w dobrej kondycji fizycznej i kilkuminutowa rozgrzewka przed każdym ćwiczeniem i po nim. Nigdy nie ćwicz „na siłę” mimo bólu, w przeciwnym razie możesz zwiększyć uraz i przedłużyć okres powrotu do zdrowia.

OBJAWY
♦    Ból, dyskomfort, ograniczenie ruchów, tkliwość uciskowa ewentualnie obrzęk mogą wskazywać na uraz mięśni (naciągnięcie), więzadeł (naderwanie) lub na skręcenie stawu.
♦    Ból, obrzęk, uciskowa tkliwość i zniekształcenie mogą wskazywać na złamanie kości.
♦    Ból, ograniczenie ruchów, zniekształcony wygląd i obrzęk stawu to objawy zwichnięcia.
♦    Ból tuż pod rzepką może być oznaką zapalenia ścięgna rzepki. W wieku młodzieńczym objaw ten z towarzyszącym mu obrzękiem może wskazywać na chorobę Osgooda-Schlattera.
♦    Ból łokcia, często z tkliwością uciskową wewnętrznej lub zewnętrznej strony łokcia i przedramienia ewentualnie także osłabienie chwytu i ból przy ruchu chwytania mogą wskazywać na zapalenie nadkłykcia kości ramiennej.

ZGŁOŚ SIĘ DO LEKARZA, JEŚLI:
♦    Czujesz narastające osłabienie mięśni bez wyraźnej przyczyny; może to być choroba neurologiczna lub inne zaburzenie wymagające bezzwłocznej pomocy.
♦    Doznajesz przewlekłych kurczów mięśni. Zwykle jest to dolegliwość niegroźna, może być jednak także objawem poważniejszego schorzenia, np. zakrzepu krwi, zaburzeń krążenia lub uszkodzenia nerwu.
♦    Podejrzewasz, że obrzęk lub obrzmienie jest spowodowane złamaniem, zwichnięciem, rozerwaniem więzadła lub mięśnia albo uszkodzeniem chrząstki. Niepodjęcie w porę fachowego postępowania może doprowadzić do trwałego uszkodzenia dotkniętej urazem części ciała.

Urazy sportowe u dzieci: CO POWINNI WIEDZIEĆ rodzice
♦    Duże ryzyko urazu wiąże się z grą w piłkę nożną, a także z uprawianiem zapasów i koszykówki.
♦    Dzieci są bardziej narażone na urazy niż dorośli, ponieważ młodzi uczestnicy gier grupowych różnią się bardzo między sobą masą ciała, stopniem rozwoju i siłą. Należy starać się, aby członkowie grupy byli na tym samym poziomie rozwoju fizycznego.